Może to być irytujące gdy podczas

Podczas dużych konferencji lub spotkań może się zdarzyć, że tłumacze nie reprezentują wszystkich wymaganych kombinacji językowych, co ma miejsce wtedy, gdy na przykład trzeba przetłumaczyć wystąpienie Norwega, a tłumacz polski zna język angielski, lecz nie norweski.

Tzw.

Wady tej techniki to większe niż zwykle ryzyko popełnienia pomyłki oraz odczuwalna różnica czasowa między wystąpieniem mówcy a momentem, w którym tłumaczenie usłyszy odbiorca.

Wiąże się z tym także pewien efekt komiczny, kiedy część sali bije brawo, ponieważ właśnie usłyszała koniec wystąpienia a druga część robi to z kilkunastosekundowym opóźnieniem.Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Tłumaczenia_ustne

Na przykład dzieje się tak w

Ludzie niesłyszący także pracują jako tłumacze. Pracują ze słyszącymi, aby tłumaczyć dla osób, które nie znają języka migowego obowiązującego w danym kraju. Przetwarzają także informacje z jednej formy języka na drugą.

Na przykład dzieje się tak w sytuacji, kiedy tłumacz przekłada język migowy osoby niesłyszącej na język odbierany przy pomocy dotyku przez osoby głuchoniewidome, uwzględniając w tym opisy wizualne.Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Tłumaczenia_ustne

W piśmie łączy się je z

W języku literackim dopuszcza się tylko redukcję a : ?. Większość spółgłosek wymawia się jak ich polskie odpowiedniki. W języku bułgarskim rozróżnia się trzy rodzaje rzeczowników: męski, żeński i nijaki. Przynależność do poszczególnych rodzajów opiera się na zakończeniach rzeczowników. -a, -? -o, -?o ?a?a ? ojciec, ?o?e?a ? kolega, c???? ? sędzia, ????o ? wujek, ???o ? dziadek zerowa (wyraz kończy się spółgłoską) pa?oc?-? ? radość, co?-? ? sól -e -? -y ???e ? twarz, ?y?e ? pies, ?a?c? ? taksówka, ?yp? ? jury, ???y ? klejnot Na samogłoskę kończą się też niektóre imiona męskie: ???o?a ? Mikołaj, M??e ? Miłe i inne. Rzeczowniki występują w dwóch liczbach: pojedynczej i mnogiej. -? Rzeczowniki jednozgłoskowe przybierają końcówki -o?e lub -e?e (po wygłosowej ?), a wielozgłoskowe -?. Język bułgarski posiada określone formy rodzajnika. Formy z rodzajnikiem zawsze oznaczają przedmiot dokładnie określony lub znany już poprzednio, np.: Nie używa się rodzajników: Przymiotniki bułgarskie rozróżniają rodzaj męski, żeński i nijaki oraz liczbę pojedynczą i mnogą. Mają też formy z rodzajnikiem. W języku bułgarskim rozróżnia się trzy stopnie: równy, wyższy i najwyższy.

Stopień wyższy i najwyższy tworzy się przez dodanie do stopnia równego pewnych partykuł zachowujących stały akcent.

W piśmie łączy się je z przymiotnikami za pomocą łącznika.Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Język_bułgarski.