Kilka faktów o leczeniu stwardnienia oraz o samej chorobie

się jeszcze na etapie diagnostyki, a inne dla osób poważniej chorujących. Trzeba przyznać, że koszty leczenia stwardnienia rozsianego są dosyć wysokie, jednak można liczyć na refundację przynajmniej części kosztów związanych z lec

Kilka faktów o leczeniu stwardnienia oraz o samej chorobie

Sposoby leczenia stwardnienia rozsianego

Osoby chore na mogą brać udział w różnych programach leczenia. Jedne z nich przeznaczone są dla osób, które znajdują się jeszcze na etapie diagnostyki, a inne dla osób poważniej chorujących. Trzeba przyznać, że koszty leczenia stwardnienia rozsianego są dosyć wysokie, jednak można liczyć na refundację przynajmniej części kosztów związanych z leczeniem stwardnienia rozsianego, a poza tym można korzystać z różnych sposobów leczenia tej choroby.

Dzięki temu osoby chore na mogą przez długi okres czasu pozostawać w miarę dobrym zdrowiu. Uczestnicząc we właściwym programie leczenia mogą pozostawać aktywne i zapominać na co dzień o chorobie co na pewno pomoże w zapobieganiu jej rozwojowi.


Stwardnienie rozsiane ? co to za choroba?

Stwardnienie rozsiane to jedna ze stosunkowo niedawno odkrytych chorób. Jest to schorzenie, które posiada wiele bardzo zróżnicowanych objawów. Szczególnie na początku może ono dawać wiele różnych objawów, które trudno przypisać akurat do tej choroby. Stwardnienie rozsiane może się bowiem objawiać problemami z widzeniem czy utrzymaniem równowagi. Niewątpliwie jest ono także powiązane z wieloma innymi objawami, jak nietrzymanie moczu czy problemy bólowe w różnych częściach ciała. Jednocześnie takie problemy mogą być bardzo zróżnicowane u pacjentów i trudno oczekiwać takich samych objawów u każdego chorego. Stąd też ważne jest, aby szybko udać się do lekarza, jeśli wystąpią u nas jakieś niepokojące objawy.


Stawrdnienie rozsiane - metody rozpoznawcze

Z uwagi na bogatą symptomatologię stwardnienia rozsianego brak jest swoistego testu, badania laboratoryjnego czy neuroobrazowego, które mogłoby pozwolić na jednoznaczne postawienie diagnozy. Jednocześnie wraz z postępem w leczeniu modyfikującym przebieg choroby konieczne stało się sprecyzowanie schematów diagnostycznych pozwalających na wczesne postawienie diagnozy i wdrożenie stosownej terapii.

Pierwsze przyjęte kryteria opublikowano w 1965 roku na podstawie prac Panel on the Evaluation of Experimental Trials of therapy in Multiple Sclerosis pod kierunkiem George'a A. Schumachera. Zawarta w nich konieczność udowodnienia rozsiania objawów choroby w czasie i przestrzeni oraz zastrzeżenie wykluczenia innych możliwych i lepiej tłumaczących objawy przyczyn choroby, stanowią podstawę kolejnych zaleceń diagnostycznych i obowiązują do dziś.

Opublikowane w 1983 roku kryteria Posera opierały się przede wszystkim na analizie przebiegu występowania kolejnych rzutów. Najważniejszym badaniem dodatkowym było badanie płynu mózgowo-rdzeniowego. Na tej podstawie pacjentów można było zakwalifikować do jednej z pięciu grup:

Klinicznie pewne SM (wystąpienie dwóch rzutów choroby z objawami z dwóch ognisk)
Wsparte badaniami laboratoryjnymi pewne SM
Klinicznie prawdopodobne SM
Poparte laboratoryjnie prawdopodobne SM
Nie SM

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Kryteria_McDonalda